Η ομάδα μας, το Σάββατο 4/2/2012 και ώρα 15:00 αντιμετωπίζει στο γήπεδο
Μεγαπλατάνου την ομάδα της Στυλίδας. Όλοι στο γήπεδο να υποστηρίξουμε
τους παίκτες μας σε αυτό τον δύσκολο εντός έδρας αγώνα. Καλή επιτυχία
στα παιδιά!
Δευτέρα 30 Ιανουαρίου 2012
Τρίτη 24 Ιανουαρίου 2012
Σάββατο 21 Ιανουαρίου 2012
Παρασκευή 20 Ιανουαρίου 2012
Πριν 6 μήνες.......
Πριν 6 μήνες περίπου πήρα την απόφαση να ασχοληθω ενεργά με την τοπική ομάδα της πόλης μας, την Α.Π.Ο. "Η ΑΤΑΛΑΝΤΗ" (Αθλητικός Ποδοσφαιρικός Όμιλος "Η Αταλάντη").
Από μικρός πήγαινα στο γήπεδο και παρακολουθούσα την ομάδα, παρακολουθούσα το φίλο μου Νίκο, Θοδωρή και Δημήτρη που ήξερα μια ζωή ο,τι αντί για μυαλό είχανε μια μπάλα μέσα στο κεφάλι (που λέει ο λόγος) και τη χαρά που νιώθανε όταν βρισκόντουσαν στο γήπεδο, μέχρι το 2000 που έφυγα από την Αταλάντη. Γύρισα το 2004 αλλά οι ρυθμοί της δουλειάς μου δε μου αφήνανε ελεύθερο χρόνο να ασχοληθώ με τίποτα άλλο εκτός από αυτή. Παρόλα αυτά η ζωή συνεχίζεται αλλά δυστυχώς ........ τα χρόνια περνάνε γρήγορα χωρίς να το καταλάβεις..... δεν είμαι μεγάλος, 30 χρονών είμαι απλά ώρες ώρες σκέφτομαι πότε τα έφτασα κιόλας.
Πήρα την απόφαση να ασχοληθώ με την ομάδα έπειτα από μια κουβέντα που είχα με τον πρόεδρο Τάσο. Όταν μου εξήγησε σε τι σημείο ήτανε η ομάδα πραγματικά στεναχωρήθηκα, γιατί μια ζωή άκουγα Α.Π.Ο. αλλά ποτέ δεν είχα κάνει κάτι για αυτή, αυτόματα έβαλα τον εαυτό μου έμμεσα συνηπεύθυνο για αυτή την κατάσταση. Έτσι πήρα την απόφαση να συμμετέχω στην κίνηση που έγινε για να συνεχίσει αυτή η ομάδα να υπάρχει και να δημιουργηθεί πάλι μέσα από τις στάχτες της. Μακάρι από τα άτομα που θα μου κάνουνε την τιμή και διαβάσουνε αυτό το κείμενο, να καταλάβουνε έστω 2, επιτυχία θα είναι, την προσπάθεια που κάνουμε Διοίκηση και Ποδοσφαιριστές αυτή την κρίσιμη εποχή που ζούμε όπου τα πάντα καταρέουνε γύρω μας, να κρατήσουμε τον αθλητισμό ενεργό στην πόλη μας.
Σας ευχαριστώ
Κατσούλης Αντώνης
Από μικρός πήγαινα στο γήπεδο και παρακολουθούσα την ομάδα, παρακολουθούσα το φίλο μου Νίκο, Θοδωρή και Δημήτρη που ήξερα μια ζωή ο,τι αντί για μυαλό είχανε μια μπάλα μέσα στο κεφάλι (που λέει ο λόγος) και τη χαρά που νιώθανε όταν βρισκόντουσαν στο γήπεδο, μέχρι το 2000 που έφυγα από την Αταλάντη. Γύρισα το 2004 αλλά οι ρυθμοί της δουλειάς μου δε μου αφήνανε ελεύθερο χρόνο να ασχοληθώ με τίποτα άλλο εκτός από αυτή. Παρόλα αυτά η ζωή συνεχίζεται αλλά δυστυχώς ........ τα χρόνια περνάνε γρήγορα χωρίς να το καταλάβεις..... δεν είμαι μεγάλος, 30 χρονών είμαι απλά ώρες ώρες σκέφτομαι πότε τα έφτασα κιόλας.
Πήρα την απόφαση να ασχοληθώ με την ομάδα έπειτα από μια κουβέντα που είχα με τον πρόεδρο Τάσο. Όταν μου εξήγησε σε τι σημείο ήτανε η ομάδα πραγματικά στεναχωρήθηκα, γιατί μια ζωή άκουγα Α.Π.Ο. αλλά ποτέ δεν είχα κάνει κάτι για αυτή, αυτόματα έβαλα τον εαυτό μου έμμεσα συνηπεύθυνο για αυτή την κατάσταση. Έτσι πήρα την απόφαση να συμμετέχω στην κίνηση που έγινε για να συνεχίσει αυτή η ομάδα να υπάρχει και να δημιουργηθεί πάλι μέσα από τις στάχτες της. Μακάρι από τα άτομα που θα μου κάνουνε την τιμή και διαβάσουνε αυτό το κείμενο, να καταλάβουνε έστω 2, επιτυχία θα είναι, την προσπάθεια που κάνουμε Διοίκηση και Ποδοσφαιριστές αυτή την κρίσιμη εποχή που ζούμε όπου τα πάντα καταρέουνε γύρω μας, να κρατήσουμε τον αθλητισμό ενεργό στην πόλη μας.
Σας ευχαριστώ
Κατσούλης Αντώνης
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)
